Als jong kind was je niet verantwoordelijk voor je eigen eetgedrag. Je vader of moeder vertelde je wat je wel of niet mocht eten. Meestal volgde je de regels op. Of misschien was je rebels en pakte stiekem wat lekkers uit de kast, als je ouders even niet opletten.
Nu je ouder bent bepaal je zelf wat je eet. Je bepaalt zelf wat je in huis haalt. Dat kan best lastig zijn. Veel mensen vinden het volgen van een vast dieet daarom ook prettig. Een vast schema of een aantal maaltijdvervangers per dag. Je volgt netjes wat is voorgeschreven.
Óf je doet rebels en houdt een ‘SAS dag’. Jahaaa, vandaag ga jij even lekker ‘zondigen’.
Herkenbaar…?
Helaas volgt na zo’n moment ook vaak een schuldgevoel. ‘Zie je wel, ik kan niet afvallen.’ ‘Zie je wel, ik kan het weer niet volhouden.’ De moed zakt je in de schoenen. En juist dit schuldgevoel kan weer een snaaibui uitlokken. Je belandt in een vicieuze cirkel.
Waarom een streng dieet op de lange termijn niet werkt is omdat je niet leert je eigen keuzes te maken. Je eigen keuzes maken vraagt namelijk om als een volwassene naar je voeding te kijken.
Denken als een volwassene: van ‘moeten en mogen’, naar ‘willen en kunnen’.
In onze consulten nodigen wij onze klanten uit om als een volwassene te denken. Jij kan dit ook oefenen!
Hierbij een kleine oefening: zet al je gedachten over ‘moeten’, ‘mogen’, om in ‘willen’ en ‘kunnen’. Bijvoorbeeld:
- Ik mag geen chocola vanavond. – Ik wil geen chocola vanavond. Ik wil afvallen.
- Ik moet streng zijn voor mezelf. – Ik wil goed voor mezelf zorgen en een gezond gewicht bereiken. Ik kan kiezen wat ik eet
- Ik moet sneller afvallen. – Ik wil graag snel afvallen. Dat is logisch. Maar ik weet dat het gezonder is om niet te snel te gaan.
- Mijn partner moet rekening met mij houden. – Ik wil graag dat er rekening met mij gehouden wordt. Ik kan dit bespreken en kijken of het realistisch is wat ik vraag. Zo niet, dan kan ik kijken wat ik zelf kan doen.